Olmayışların Ağıtı


Göz altlarındaki çöküntüler, zihninin en ücra yanlarının bile kıvrandığının yakarışıydı. Bayat, soğuk  kahvesinden bir yudum aldı. Ruhunun çatırtısını susturmak ister gibi soluksuz konuşmaya başladı.
' İnsanoğlu acı bir ağıtla gelir dünyaya. Yaşam ise bir tahammül döngüsüdür. Canlı kalan her zerreni yavaş yavaş kaybını yaşayarak bir his düşümüne sürüklersin. Yaşını yıllar aldıkça tahammülün azalmaya başlar, belki de seni dilhun hale getiren hastalıklar bu tahammülün sızılarıdır, çığlıklarıdır. Ve ruhun da, zihnin de kasveti barındıran insan her zaman acıyla alâkadar olmaya mahkûmdur. Zamanla ruh acıya vurdumduymaz bir tavır takınır, hiç yokmuş gibi. His kaybı yer edinir ve his yoksunluğu öyle bedbaht bir durumdur ki, acıya dahi özlem duyarsın.
İnsan zaman birikintisidir ve -asıl- ben taştım bedenimden. Soyutlanmış gibiyim fiziki varlığıyla hüküm süren her şeyden.
Kafamın içi dünyaya duyduğum tiksintiden infilak etmek üzere. Ve anlaşılamamak ne kötü ve anlayamamak kendini. Artık ne düşündüğünü bile bilememek, ayırt edememek acılarını birbirinden. Ayırt edersen yok olurmuşsun gibi, her hücrene sinen o şey seni parçalarmış gibi. Acıdan doğmuş, ondan var olmuş gibi. Gözyaşın kanına bulanmış bütün benliğin varoluşuna ağlıyor gibi.
Olmayışların ağıtı benim varlığım.'

Yorumlar

  1. ALARIN GÖZYAŞI12 Ocak 2020 12:55

    Gözlerimdeki morluklar düşüncelere olan sinirimdendir. Aklımı durmak bilmeksizin dağıtan fikirler. Kalbimi titreten ve bir daha hayattan doyum alamayacağımı hissettiren soyut tükenmezlik. Bedenim sonuna kadar tahammül edebilir fakat ruhum ile derin bir sonsuzluktayım. Duygularımın yok oluşu, dudaklarımdaki oyuk eserde saklıdır. Herşey gerçek ama ben cesedim. Toplumun varlığı, ölümün ne kadar zevkli olabileceğini hatırlatıyor. Doyumsuz insanlık. Fikirlerimi bedenimin şahsiyeti için seçiyorum. Ruhum artık boşlukta. Parçalanmış dudağımdan akan kan şuanlık ruhumun varlığını gösteren tek kanıt.

    YanıtlaSil
  2. Adsız25 Mart 2020 14:53

    zaman, zaman nereye dogru

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ruh

Resim
İçinde kıvrılan ve büzüşen bir ruh kederin hararetiyle çoraklaşan ve yumru halini alan her nefes alışta. Fani bedende oradan oraya savrulan çıkış yolu arayan. Hakikate kavuşturacak olan bedbaht bir çaba ile bedeni çürüten. Bir ruh ki kendini fark ettirmeyen ondan saklanan. Ölüm soğukluğuna tanık ve yüzleşme korkusuyla ürperen. Deli divane bir ruh, acının her bir yanına toslayan çarptığı her yerde bir parçasını bırakan ve dağılan karahindiba gibi. Bir ruh ki kayıp parçalarıyla, eksikliğiyle dahi kendini hiçbir yere sığdıramayan.  
Devamı

Ölü Yaprak Övüncesi

Resim
  Ben bir bataklığın etrafında ölü yaprakları topluyorum Feridun, Dünyanın ve kendimin ölü parçalarını biriktiriyorum. Elimde olan yaşam kalıntısıyla uzanarak meşe ağaçlarının arasına, dans ediyorum Zaman acı ile kıvranıyor karşımda Ben dans ediyorum. Ben kıvranıyorum, Uzaktan bakıyorlar sükunetle dans ediyorum. Tenim ölüm soğukluğuna yakın, İçten dışa bir üşüme bu, tenime cereyan ediyor İçimdeki ölümün soğukluğu Bu soğukluğun dışavurumu. Zaman ve ben Feridun, acıyla ve ahenkle kıvranıyoruz. Ölü yapraklar serp üzerime ve rüzgara bırak, Onlar için yas tutacağım Ölü yaprakların kıymeti bilinmiyor Dağılıyor ve ölüyorlar birer birer insan gibi Parçalanıyor ve toprağa karışıyorlar birer birer insan gibi. İnsan bir yaprak parçası olabilme lüksüne erişebilmişse ne büyük talih! Parçalandığında fark edilebilir, Oysa insanın çatlakları kendine bile görünmez olur kimi zaman Bir dahaki sefere Feridun, bir yaprak parçası olarak zuhur edeceğim dünyaya Ve bil
Devamı

Sessizliğe Güzelleme

Resim
Mutluluk elde edilebilir bir şey mi Feridun ? Yoksa arasam her yeri karış karış bulabilir miyim derinliklerde bir yerlerde? İçimdeki tatminsizlik peki, beni böylesi arsız kılan geçer mi dersin ? peki şu yaşam illetinin içinde bitmek bilmeyen hırsım, beni böyle heba eden, o geçer mi ? Bir o kadar vurdumduymaz oluşum, kâle almayışım bunca şeyi ve iki zıtlık arasında kalan bir ben öylesine debelenen, bunun bir sonu var mı ? Plath'in dediği gibi kurşun geçirmez bir kızım. Lakin biliyorum, bir gün infilak edeceğim zihnimin kasıtlı eylemleriyle .Sadece  kavramak, algılamak istiyorum kafamın içindeki bu zıtlıkların, soruların cevaplarını ve bir o kadar da ifade edebilmek bunları. Karasu'nun dediğine bakılırsa, anladığının bütün ağırlığını beyninde duymak, ellerinde, kollarında, damarlarında duymaktır kavramak. Ben bir tüy kadar hafifim ve ifade etmek bazı şeyleri sınırlar çiziyor insanın kelâmına. Sana aklımın, zihnimin köşesinde savrulup duran birkaç resimden bahsetmek isterim Fer
Devamı