İkarus Sanrısı


Hatırlamak insanın cehennemidir. Zihnim hatırladıklarımdan oluşan dipsiz bir yarık beni sürekli içine çeken ve ben sonu gelmeyen o yarıktan durmaksızın düşüyorum. Tutunamıyorum, öylesine körüm ki nereye varacağımı, nerede olduğumu kestiremiyorum. Gerçekliğe körleştim ki her gerçeklik sahtelik kusan bir gülüş barındırıyor içinde. Hissiyatıma körleştim. Kendime körleştim bütünüyle fakat en çokta insanlara körleştim.
Yozlaştım sevi, ilkelleştim. Nasıl konuşulur, nasıl anlaşılır unuttum. Anladığım tek bir şey var, insan insana çare olmuyor sevi. Hayatına giren her kişi zihninin içindeki o yarığı tırnaklarıyla üşenmeden kazıyor. Ben körleştim sevi lakin karanlıkta herkes kördür. Bir İkarus kuşu gibi ufak bir ışık hüzmesi görsem kanatlanıp çıkacaktım o yarıktan. Bir gün öylesine parlak bir güneş gibi doğdun ki sevi, o yarığın tepesinden. O İkarus kuşu ışığa ulaşmak için öyle saf bir telaşla çırptı ki kanatlarını, yaklaştıkça eriyip gideceğini bilemedi.
İnsan, aydınlıkta çok daha körmüş.

Yorumlar

  1. Adsız11 Ocak 2020 15:39

    İnsanlar hatırlanmak için yaşarlar. Hatırlanmak istemeyenler ya geçmişinden kaçanlardır ya da geleceğinden ümidi kalmayanlardır. Gerçekliği tanıştığın insanlara göre yargılayabilirsin. Bütün insanlar ile karşılaşmadan ayırt edemeyiz. Sevi, insana kullanışına göre değer verir. İnsan karanlıkta hissetmeye başlar. Var olmayan kanatlarını Alar ile yaşayabilirsin. İkarus kuşu da düşünebiliyordu fakat karanlıkta uçmayı, aydınlıkta kör olmayı arzuladı.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ruh

Resim
İçinde kıvrılan ve büzüşen bir ruh kederin hararetiyle çoraklaşan ve yumru halini alan her nefes alışta. Fani bedende oradan oraya savrulan çıkış yolu arayan. Hakikate kavuşturacak olan bedbaht bir çaba ile bedeni çürüten. Bir ruh ki kendini fark ettirmeyen ondan saklanan. Ölüm soğukluğuna tanık ve yüzleşme korkusuyla ürperen. Deli divane bir ruh, acının her bir yanına toslayan çarptığı her yerde bir parçasını bırakan ve dağılan karahindiba gibi. Bir ruh ki kayıp parçalarıyla, eksikliğiyle dahi kendini hiçbir yere sığdıramayan.  
Devamı

Ölü Yaprak Övüncesi

Resim
  Ben bir bataklığın etrafında ölü yaprakları topluyorum Feridun, Dünyanın ve kendimin ölü parçalarını biriktiriyorum. Elimde olan yaşam kalıntısıyla uzanarak meşe ağaçlarının arasına, dans ediyorum Zaman acı ile kıvranıyor karşımda Ben dans ediyorum. Ben kıvranıyorum, Uzaktan bakıyorlar sükunetle dans ediyorum. Tenim ölüm soğukluğuna yakın, İçten dışa bir üşüme bu, tenime cereyan ediyor İçimdeki ölümün soğukluğu Bu soğukluğun dışavurumu. Zaman ve ben Feridun, acıyla ve ahenkle kıvranıyoruz. Ölü yapraklar serp üzerime ve rüzgara bırak, Onlar için yas tutacağım Ölü yaprakların kıymeti bilinmiyor Dağılıyor ve ölüyorlar birer birer insan gibi Parçalanıyor ve toprağa karışıyorlar birer birer insan gibi. İnsan bir yaprak parçası olabilme lüksüne erişebilmişse ne büyük talih! Parçalandığında fark edilebilir, Oysa insanın çatlakları kendine bile görünmez olur kimi zaman Bir dahaki sefere Feridun, bir yaprak parçası olarak zuhur edeceğim dünyaya Ve bil
Devamı

Sessizliğe Güzelleme

Resim
Mutluluk elde edilebilir bir şey mi Feridun ? Yoksa arasam her yeri karış karış bulabilir miyim derinliklerde bir yerlerde? İçimdeki tatminsizlik peki, beni böylesi arsız kılan geçer mi dersin ? peki şu yaşam illetinin içinde bitmek bilmeyen hırsım, beni böyle heba eden, o geçer mi ? Bir o kadar vurdumduymaz oluşum, kâle almayışım bunca şeyi ve iki zıtlık arasında kalan bir ben öylesine debelenen, bunun bir sonu var mı ? Plath'in dediği gibi kurşun geçirmez bir kızım. Lakin biliyorum, bir gün infilak edeceğim zihnimin kasıtlı eylemleriyle .Sadece  kavramak, algılamak istiyorum kafamın içindeki bu zıtlıkların, soruların cevaplarını ve bir o kadar da ifade edebilmek bunları. Karasu'nun dediğine bakılırsa, anladığının bütün ağırlığını beyninde duymak, ellerinde, kollarında, damarlarında duymaktır kavramak. Ben bir tüy kadar hafifim ve ifade etmek bazı şeyleri sınırlar çiziyor insanın kelâmına. Sana aklımın, zihnimin köşesinde savrulup duran birkaç resimden bahsetmek isterim Fer
Devamı